वास्तवमा हाम्रै किसान, उद्यमी र व्यवसायीले कृषिमा काम गर्न सक्ने क्षमता राख्छन् । त्यसमा विदेशी

वृद्धभत्ता खाएर बस्ने उमेरका रामविलास महतो र सीताराम महतोले धर्धरी रुँदै विलौना गरेपछि मात्रै बल्ल

अहिले नेपाली जनता लोकतन्त्रभन्दा लुटतन्त्रको बढी अनुभूति गर्न बाध्य छन् र लोकतन्त्रको सुखानुभूतिभन्दा लुटतन्त्रको पीडानुभूतिले

हाल बेरोजगारी दर ११.४ प्रतिशत रहेको अवस्थामा नयाँ रोजगारी सिर्जनाका लागि उद्यमशीलताको विकाससँगै नीतिगत सुधार

विभिन्न कारणले कृषिबाट पर्याप्त आयआर्जन नहुने र जीवननिर्वाहमै सीमित हुनुपर्ने बाध्यताले गर्दा युवापुस्ताको कृषिप्रति आकर्षण

देशका झन्डै ६७ प्रतिशत जनसंख्या कृषिमा आश्रित छन् । कृषिमा सुधार हुनु भनेको देशका झन्डै

कुल गार्हस्थ्य उत्पादनमा २७.७ प्रतिशत योगदान गर्ने र समृद्धिको अपार सम्भावना बोकेको कृषि क्षेत्रलाई निरन्तर

संयुक्त राष्ट्रसंघको एक अध्ययन प्रतिवेदनअनुसार नेपालका २२ लाख ७० हजार व्यक्तिले बन्दाबन्दीको अवधिमा रोजगारी गुमाएका

झन्डै चार महिनापछि लकडाउन खुलेको थियो । यद्यपि कोरोनाको कहर भने सकिएको छैन । र

आर्थिक उपार्जन गरी व्यवस्थित जीवनयापन गर्ने एउटा मुख्य आधार हो— रोजगारी । नेपालमा स्वयम् उद्यम–व्यवसाय

ग्रामीण अर्थतन्त्रलाई मजुबत बनाउनमा कृषिको उल्लेख्य योगदान छ । ग्रामीण अर्थतन्त्र मूलतः कृषिमै निर्भर छ

ग्रामीण अर्थतन्त्रलाई मजुबत बनाउनमा कृषिको उल्लेख्य योगदान छ । ग्रामीण अर्थतन्त्र मूलतः कृषिमै निर्भर छ