देशको पछिल्लो अवस्था एकदमै असहज छ । व्यापारघाटा चुलिएको छ । अर्थतन्त्रमा पहिरो गएको छ

निर्वाचनमा हुने अवैध खर्च रोक्न नागरिक समाज तथा आम सचेत मतदाताको अहम् भूमिका रहन्छ र

अत्यावश्यक संस्था मात्र राखेर तिनका शाखाहरूचाहिँ छ्यालब्याल बनाउने हो । अनि मात्र वित्तीय पहुँचको अर्थ

कोभिड–१९ आएपश्चात्को अर्थतन्त्रको आकार हेर्ने हो भने संकुचित हुँदै गएको छ । भन्नैपर्छ वैश्विक अर्थतन्त्र

मुलुकको सामाजिक, आर्थिक विकासको मुख्य बाधक भ्रष्टाचार नै भएको कुरा अब छिपाउने विषय बनेन ।

नाफा र सुरक्षाको मात्र मुद्दालाई आधार मानेर वित्तीय पहुँचबाट टाढा जाने प्रवृत्तिको अन्त्य गर्दै बैंकिङ

नारा बनाउनमा हामी पनि खप्पिस छौँ । तर, डोजरे आतंक मच्चाउन छाड्दैनौँ र त विपत्को

दसैँ आयो ।खाउँला–पिउँला ।कहाँ पाउँला ?चोरी ल्याउँला ।धत्त पापी, म त छुट्टै बसौँला ।यो पुरानो

कुनै दिन धान र मकैको मूल्य एक डिजिटमा थियो । अनेक पटक उदाहरण र दुःखका

कुनै एक देशको सहयोग लियो, त्यसको दास भयो भनिन्छ । ऋण लिनुप-यो, देश बेच्यो अनि

वित्तीय क्षेत्रबाट प्रवाह हुने कर्जाको अधिक हिस्सा सीमित स्थानका सीमित व्यक्तिहरूमा केन्द्रित रहँदै आएका कारण

सिद्धान्त, अध्ययन र व्यवहार पूरै फरक कुरा हो । कतिपय अध्ययनमा नभएका र नदेखिने कुराहरू